semalam balik, dalam kerete lagi danial dah start tido...
sampai rumah, bangun jalan masuk dlm umah sendiri terus ke bilik tido n peluk bolster...tidur dgn nyenyak nye....hubby nak kejut saye kate, jgn la..maybe die exhausted sgt..boys kan?biase la lasak..
pagi ni bangun kejut danial sangat lah senang..maybe sbb dah puas tido seharian..even dalam kerete otw nak ke skolah pon die tak tido, padehalnye dania da nyenyak kat seblah die..
tetiba die bertanye...
danial : ibu, ari ni ari ape.... (aii da lupe ari ke anak saye neh??)
me : ari rabu...
danial : rabu??ehh kan rabu kne pakai baju yang ade samping tuh... (sah-sah mamai lagi anak saye nehh)
me : heh abang neh..kan ari jumaat...bukan rabu laaa
danial : ishh ape la ibu neh tak tau... (lorrr saye lak ke yg di salahkan??)
pastu mase da sampai skola, hubby yg anta danial sampai ke pagar..tetiba je ati saye cam sayu..rase cam,terharu ke?? tengok danial jalan...ngan songkok di kepala..dengan bag merah, favourite color die..saye tengok die macam masih kecik..tapi, ye lah kan...school is the first place where we start to learn about life..sume kne berdikari kat skolah..tak de dah teacher baik2 mcm kat Educare..kalau buat salah, terus kne denda..kalau duit ilang, dah tak de nak ngadu ngan sesape..yang ade pon, kawan la..same2 darjah satu..hurmm..
on the other side, saya lega..anak saye dah mula berfikir macam org dewasa..kne pandai2 jaga budget sendiri kat skolah..dah pandai nak kira duit..ade tanggungjawab..kalau datang lewat ke ape dah reti takut..risau kne marah..
tak pe lah..ni lah juge yg di katekan life kan? mmg cam neh..
saye terase cam sangat cepat mase tu berlalu..still fresh dalam pale otak saye camne mase first contraction mengandungkan danial dlu...due date lambat lagi..due date saye 27hb oct, tapi 22hb tu saye da start contraction..mane nak tau kan?dah katenye first time..so MIL saye suh hubby bawak ke hospital..tau2 je kne warded...lame nye saye kt sepital..kawan2 kat katil seblah2 da bertukar ganti, saye tak jgak bersalin..last2 khamis 24hb malam tu saye da tak leh lelapkan mate..sakit nyee ya rabbi tuhan je yg tau..sampai ke pagi, dorg cek still lom leh bersalin lagi.hubby dah dtg pagi, teman kan saye..kate pon sepital kerajaan kan..da tentu2 ade waktu melawat..25hb tuh friday..so da dekat2 nak solat jumaat hubby balik la..elok hubby balik je doc suh saye masuk labor room, pecah kan ketuban then drip.time tu mmg tak yah ckp lah kan..yg mengalami je yg tau camne sakit nye..dan saye, baru lah saye tau...mcm ni rupenye sakit ibu bersalin kan saye dlu...
pukul 5.39pm lahirlah putera sulung kesayangan saye tu..dengan berat 3.3 kg.bile staff nurse tu tolak saye klua pade labor room, saye dah nampak MIL, hubby n in-laws saye da tgu kat pintu..alangkah seronok nyeee dorg dtg on time ok..sib baik mmg waktu melawat kan ptg..saye pon tersenyumm memanjang lah..dah dpt baby kan?smp terlupe rase sakit tuh..sampai akak katil seblah saye kate, 'adik ni akak tgk pas klua labor room senyumm je...tak saket ke?' hihihi mane leh tak sakit?tapi saye lebih seronok sbb dah ade sorg baby bersama saye..
SO?itu pengalaman terindah yang penah saye alami..same jgak dgn mase bersalin kan dania n danish..sume pengalaman indah2..tapi mungkin danial a bit different sbb die dah ajar saye mcm ne nak jadi sorg ibu..:) sangat bersyukur ngan kurniaan Ilahi neh..
bile teringat balik memory mase beralin kan dorg dulu, mmg senyumm meleret sampai ke telinga..:D
Wednesday, February 4, 2009
~urmm alahai...~
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
6 comments:
doakan kite ye hudey :)
moge korg hepi sentiase..
syg ko..
:) alweys doakan ko...
hmm.
betul huda..
even ayu tak brnk normal pun
once kita dh dgr tangisan ank kita tu..Ya Allah..takde ucapan lain yg seindah airmata dan senyuman seorg ibu selepas melahir.mtk2 ler ayu dpt rezeki brnk normal..Insyaa Allah.
ayu : :) insyaAllah ade rezeki tu nnti...:)
btul la kak..
sakit sgt bsalin..sgt2..
n bile dh lahir je baby tu..ape2 pun dh xrase sakit..
rase xpercaye dh ade bby..heee..
n kalu tau sakitnye bsalin,xkan sikit pun nk derhaka.. =)
nurul : yea la dik, lepas akak bersalin je terus tukar perspective terhadap ibu2 yang dah melahirkan..rase respect semacam...then jiwa neh jadi sensitip bile tgk kes2 org buang anak..sedeh nyee...
Post a Comment